ضربالمثلهای فارسی در عمان
شهر سوخته و سیستان نامی آشنا در پژوهشهای باستانشناسی ایران است
بازتاب اسطورهها و حماسههای شاهنامه در متون عرفانی
نشست کمیت و بایگانی استحکامات تخت جمشید برگزار میشود
جایگاه زبان فارسی در تاریخ عثمانی
کتاب میراث باستانشناختی و بازخوانی هویت ملی ایرانی منتشر شد
بازار در ایران از نظر کارکردی، نهادی چندگانه است
گیتی آذرپی مورخ هنر ایرانی درگذشت
کتاب «اسطوره و نماد در ادبیات و هنر» شامل گفتوگوی ابوالقاسم اسماعیلپور مطلق و فروغ اولاد با جلال ستاری توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شد.
جلال ستاری، نویسنده، مترجم و اسطورهشناس مطرح امروز (شنبه، نهم مرداد) و ۵ روز پیش از آنکه نودسالگی را پشت سر بگذارد، دامن از جامه خاکی درکشید.
محمود جعفریدهقی، استاد دانشگاه تهران در یادداشتی از زندهیاد احسان یارشاطر ایران یاد کرد که وی ایران اینگونه توصیف میکرد: «وطن برای من جایی است که بتوان برای ایران کار کرد، نوشت، منتشر کرد و فرهنگ ایران را بهتر شناساند. این وطن را میتوان از گزند حوادث در امان داشت. وطن من این وطن است… وطن من زبان فارسی است.»
اقرار علییف، تاریخ آتروپاتن (آذربایجان باستان)، ترجمه مهناز صدری، تهران ۱۳۹۱، انتشارات ققنوس، ۱۸۴ ص. روش و شیوه تاریخنگاری و نوع نگاه تاریخنگارانی را که از نزدیک به یک سده پیش تا روزگارِ ما، پیرامون تاریخ آذربایجان ـ چه آذربایجان کهن و راستین و چه جمهوری موسوم به آذربایجان ـ پژوهش نموده، قلم زده و آثاری به وجود آوردهاند، میتوان به دو گروه تقسیم نمود:
آذربایجان کجاست؟ آذربایجان کدام است؟ دقیقا از سال 1918 میلادی که دولت مساواتیها در باکو روی کار آمد، این پرسش عجیب بر سر زبانها افتاد. اگرچه از همان زمان تاکنون به منظور روشنگری هر چه بیشتر در این باره اسناد، مقالات و کتابهای متعددی منتشر شده که هر یک از آنها برای پاسخگویی به آن پرسش کفایت دارد ولی هنوز اسناد فراوانی وجود دارد که منتشر نگردیده و بسیاری از مطالب ناگفته مانده است.
آیین رونمایی از پوستر «همایش ملی پژوهشهای میان رشتهای و کاربردی زبان و ادبیات فارسی» با حضور صابر سهرابی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و تعداد محدودی از دبیران همایش و قرائت پیام مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد.
کتاب «رموز اشراقی شاهنامه: شرح ابیات و حل رموز داستان سیاوخش» تالیف بابک عالیخانی از سوی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران منتشر شد.
کهنترین نسخه تاریخدار، ولی ناقص شاهنامه مورخ ۶۱۴ ق در کتابخانه شهر فلورانس و کهنترین نسخه کامل آن، مورخ ۶۷۵ ق در موزه بریتانیای لندن نگهداری میشوند؛ بهتازگی نیز بخش نسخههای خطی کتابخانه ملی، نسخهای از شاهنامه متعلق به قرن هشتم هجری قمری را از یک مجموعه خصوصی خریده است.